আপুনি হয় আপোনাৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰৰ পৰিস্থিতিৰ বাবে নহয় আপোনাৰ সপোনৰ কেৰিয়াৰ গঢ়িবলৈ দৰমহা কৰ্তন কৰিছে। কিন্তু আপুনি আৰু সুখী নেকি? আমি কম উপাৰ্জন কৰা কিন্তু ইয়াৰ বাবে সুখী প্ৰকৃত মানুহৰ সৈতে কথা পাতো, আপোনাৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থকাটো কিয় ইমান বেয়া কথা নহয় সেই বিষয়ে...

কাৰ্লা ৱাটকিন্স ফটোগ্ৰাফাৰ

মই দুবাৰকৈ দৰমহা কৰ্তন কৰিছো মোৰ কেৰিয়াৰত। আঠ বছৰ আগতে মই লণ্ডন এৰি মোৰ স্থানীয় বিশ্ববিদ্যালয়ত কাম কৰিবলৈ ওলাইছিলো। মই সেইটো কৰিবলৈ ৭ হাজাৰ পাউণ্ডৰ দৰমহা কৰ্তন লৈছিলো, কিন্তু মোৰ ব্যৱসায়ত খৰচ কৰিবলৈ, পঢ়াত, বন্ধু-বান্ধৱীক লগ কৰিবলৈ অধিক সময় আছিল – যিবোৰ বস্তুৱে আচলতে মোক সুখী কৰে আৰু ইয়াৰ বাবে কোনো সৌভাগ্যৰ খৰচ নহয়। শেহতীয়াকৈ ২০১৮ চনত মই আন এটা কাট লৈ পূৰ্ণকালীন ফটোগ্ৰাফাৰ হ’লোঁ। মই নিশ্চিতভাৱে কম উপাৰ্জন কৰিছো, কিন্তু ইমানেই সুখী যে মোৰ ৰেণ্ডম খৰচ বহু পৰিমাণে হ্ৰাস পাইছে। মই আৰু কাপোৰ, ক্ৰাফ্ট মেটেৰিয়েল, মেকআপ আদি কিনি নিজকে ভাল কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা নাই। শেষ দিনৰ চাকৰিটোত যিমান উপাৰ্জন কৰি আছিলো তাৰ বহু ওপৰত মোৰ উপাৰ্জন গঢ়ি তোলাৰ উদ্দেশ্য আছে, কিন্তু বৰ্তমান বহুত বেছি সত্ত্বেও বহুত বেছি সুখী মানুহ আয় হ্ৰাস পায়।

ছ্যু বৰ্ডলি, লেখক

আগতে এতিয়া উপাৰ্জন কৰাতকৈ চাৰিগুণ উপাৰ্জন কৰিছিলোঁ, কিন্তু মই ইমানেই দুৰ্ভগীয়া আছিলোঁ যে মোৰ ব্ৰেকডাউন হৈছিল। অৱশেষত মই শিক্ষকতাৰ পৰা আঁতৰি আহি লেখক হোৱাৰ সপোনক সাধন কৰিলোঁ। তিনিখন উপন্যাস (যিবোৰ সকলো আমাজনৰ শীৰ্ষ ৪০, ইয়াৰে দুখন শীৰ্ষ ১০), কেইবাটাও প্ৰকাশিত কবিতা, কিতাপৰ দোকানত উপস্থিতি (ৱাটাৰষ্টোনছকে ধৰি) আৰু স্থানীয় আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় বিবিচি ৰেডিঅ’সাক্ষাৎকাৰ আৰু শিশুৰ বাবে এখন কিতাপ পিছলৈ পাইপলাইনত আছে, মই ঠিকেই কৰি আছো।

স্বাধীন লেখকসকলে বেছি টকা উপাৰ্জন নকৰে, কিন্তু মোৰ মানসিক স্বাস্থ্য আগৰ তুলনাত বহুত বেছি চহকী। যিকোনো প্ৰকাৰে মোৰ হতাশা দূৰ কৰাৰ অসাৰ প্ৰচেষ্টাত মই কেৱল হেণ্ডবেগ আৰু জিমি চ’ছৰ বাবে খৰচ কৰি আছিলো, গতিকে আজিকালি মোৰ অৱস্থা বহুত ভাল।

এমিলি শ্ব’, এজেন্সীৰ প্ৰতিষ্ঠাপক

মোৰ আছে তিনিবাৰকৈ উল্লেখযোগ্য দৰমহা কৰ্তন লোৱা হৈছে আৰু প্ৰতিবাৰেই ই স্নায়ু বিকল হৈ পৰিছে যদিও মোৰ কোনো আক্ষেপ নাই।

নতুন ধাৰণাক মাটিৰ পৰা নামি ব্যৱসায়লৈ বিকশিত হোৱাত সহায় কৰাৰ হুলস্থুল মই সদায় ভাল পাই আহিছো। এটা আগশাৰীৰ গ্ল’বেল বিউটি ব্ৰেণ্ডৰ বাবে এটা ডাঙৰ ডিজিটেল মেনেজাৰৰ ভূমিকা থকাৰ পিছতো এই উদ্যোগীকৰণৰ খজুৱতিটো আঁচোৰ মাৰি পেলোৱাৰ প্ৰয়োজন আছিল। ২০১৪ চনত চাকৰি এৰি ফ্ৰীলান্স কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলো। কিন্তু ফ্ৰীলান্সিং কৰাৰ প্ৰায় দুবছৰৰ পাছত মোৰ এজন ক্লায়েণ্টে মোক তেওঁলোকৰ ইন-হাউছ টিমত যোগদান কৰিবলৈ ক’লে আৰু এটা প্ৰলোভনমূলক পে পেকেট আগবঢ়াই দিলে। ইতিমধ্যে ব্যৱসায়টোত আৱেগিকভাৱে বিনিয়োগ কৰা বাবে মই চাকৰিটো ল’লোঁ যদিও অহা-যোৱা কৰাটো দীঘলীয়া আছিল আৰু মই সোনকালে আগতে যি কৰি আহিছিলো, মাত্ৰ ডাঙৰ পৰিসৰত কামটো কৰি শেষ কৰিলোঁ। মনত আছে ভাবিছিলো, এই কাৰণেই নহয় যে মই নিজৰ বাবে কাম কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলো আৰু মই মোৰ সময় কেনেকৈ কটাওঁ তাৰ ওপৰত অধিক নিয়ন্ত্ৰণ বিচাৰিছিলো। গতিকে মই গুচি গ'লোঁ আৰু দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে মই কম আৰ্থিক নিৰাপত্তাৰে শূন্যৰ পৰা আৰম্ভ কৰিম।

মোৰ শেষৰটো দৰমহা কৰ্তন আছিল যেতিয়া মই ব্যৱসায়, ট্ৰাইব ডিজিটেল আৰু ষ্টাফত বিনিয়োগ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলো2019 চনৰ শেষৰ ফালে। মহামাৰীৰ সময়ত এটা নতুন দলৰ নেতৃত্ব দিয়া আৰু এটা ব্যৱসায় বৃদ্ধি কৰাটো এটা বিশাল মেটল পৰীক্ষা আছিল কিন্তু প্ৰত্যাহ্বানৰ মাজতো কৰ্মচাৰী নিযুক্তিৰ পদক্ষেপ লোৱাটো এটা ডাঙৰ অভিজ্ঞতা আৰু ইয়াৰ বাবে মই অবিশ্বাস্যভাৱে গৌৰৱান্বিত।

<০>সময়টোৱেই হৈছে এটা বস্তু যিটোৰ পৰা আপুনি বেছি উপাৰ্জন কৰিব নোৱাৰে গতিকে মই আনন্দিত যে মই কেইটামান আৰ্থিক ৰিস্ক লৈছো। মই বহুত বেছি সুখী যে মই ইয়াক বিশেষ কিবা এটা সৃষ্টি কৰিবলৈ মোৰ শ্ৰেষ্ঠ শ্বট দিছো আৰু প্ৰতিদিনে পুৱা কুকুৰটোৰ সৈতে আমাৰ অফিচত সোমাই দলটোক সম্ভাষণ জনোৱাৰ অনুভৱটো এটা হুলস্থুল যিটোক পৰাস্ত কৰাটো কঠিন, দৰমহা যিয়েই নহওক কিয়।<১>

মাইকেল অংগে, বিত্ত

মই দুবাৰকৈ ৰিডাণ্ডেন্সিৰ মাজেৰে পাৰ হৈছো। এই অভিজ্ঞতাবোৰে সঁচাকৈয়ে মোৰ মানসিকতা, অগ্ৰাধিকাৰ পৰীক্ষা কৰিছিল আৰু জীৱনত কি প্ৰয়োজনীয় সেইটো মূল্যায়ন কৰাত সহায় কৰিছিল। ই মোক মোক সহায় কৰিবলৈ থকা বন্ধু-বান্ধৱ আৰু পৰিয়ালক মূল্য দিবলৈ শিকাইছিল, আনৰ দৰে নহয় যিয়ে মোক তেওঁলোকৰ জীৱনশৈলীৰ লগত খাপ খাব নোৱাৰাৰ কথা উপলব্ধি কৰি কাটি পেলাইছিল।

See_also: এঞ্জেল নম্বৰ ৫৩৩: অৰ্থ, তাৎপৰ্য্য, প্ৰকাশ, ধন, যমজ শিখা আৰু প্ৰেম

মই মোৰ কেৰিয়াৰৰ পুনৰ মূল্যায়ন কৰিবলৈ শিকিলোঁ আৰু কিহৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিবলৈ শিকিলোঁ মোৰ বৰ মন গ’ল। মই এটা পেকেজ গ্ৰহণ কৰিলোঁ য’ত মই মোৰ কেৰিয়াৰৰ আঠ বছৰতকৈ বহু কম উপাৰ্জন কৰি আছিলো, কিন্তু মই গ্ৰহণ কৰি সুখী হৈছিলো। কম দৰমহা পোৱাৰ অৰ্থ হ’ল আপোনাৰ জীৱনশৈলীৰ পুনৰ মূল্যায়ন কৰা আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাবোৰক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া। ফলত আপুনিও নিজতকৈ কম সক্ষম আনৰ প্ৰতি বহুত বেছি দয়ালু হৈ পৰে। মই সদায় অনুভৱ কৰোঁ যে জীৱনত কথাবোৰ ঘটিব লাগে আমাক পাঠ শিকাবলৈ।

হেট্টি হোমছ, সম্পাদক

মই এটা দৰমহা লৈছোৱেলনেছ খণ্ডৰ প্ৰতি মোৰ আবেগক আগুৱাই নিবলৈ মোৰ কেৰিয়াৰত দুবাৰকৈ কাটিলোঁ। প্ৰথমবাৰৰ বাবে মোক ঠিক বেছি সুখী কৰা নাছিল যদিও অভিজ্ঞতাই বহুত শিকাইছিল আৰু মোক এনে এটা কেৰিয়াৰ ট্ৰেজেক্টৰীলৈ পঠিয়াই দিছিল যিয়ে মোক আজি য’ত আছো তাত উপনীত কৰাইছিল। দ্বিতীয়বাৰ আছিল নিজাকৈ ব্যৱসায় স্থাপন কৰা আৰু পাঁচ বছৰৰ ভিতৰত, মই কেতিয়াও ইমান সুখী হোৱা নাই। যদি মই শেষৰ চাকৰিটোত থাকিলোঁহেঁতেন তেন্তে এতিয়ালৈকে মোৰ ডাঙৰ দৰমহা হ’লহেঁতেন বুলি মই নিশ্চিত, কিন্তু সাগৰৰ পাৰত পৰিয়াল এটা ডাঙৰ-দীঘল কৰি মই ভালপোৱা কামটো কৰাৰ সপোন পূৰণ কৰিব নোৱাৰিলোঁহেঁতেন।<১>

দেশত মোৰ জীৱন-যাপনৰ খৰচ ইমান কম। বজাৰ কৰা আৰু ওলাই যোৱাৰ জৰিয়তে উদ্দীপনা বিচৰাৰ পৰিৱৰ্তে মই তাৰ পৰিৱৰ্তে মোৰ কুকুৰটোৰ সৈতে ধুনীয়া ধুনীয়া খোজ কাঢ়িবলৈ যাওঁ। কাপোৰ আৰু ছুটীৰ দিনত খৰচ কৰিবলৈ মোৰ হাতত টকা নাথাকিলেও চাকৰিৰ লগত কিছু সুবিধা পোৱাৰ সৌভাগ্য হৈছে – আৰু মোৰ এক্টিভৱেৰ পিন্ধি জীয়াই থকাৰ সৰ্বোত্তম অজুহাত আছে।

আপোনাৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থকাটো নহয়'। t ইমান বেয়া কথা। যেতিয়া আপুনি কম উপাৰ্জন কৰে কিন্তু আপুনি যি কৰে তাক ভাল পায়, তেতিয়া আপুনি উপলব্ধি কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে যে আচলতে কি গুৰুত্বপূৰ্ণ।

মূল ছবি: Shuttershock

আপোনাৰ সাপ্তাহিক DOSE ফিক্স ইয়াত লওক: আমাৰ বাতৰি কাকতৰ বাবে চাইন আপ কৰক

See_also: এঞ্জেল নম্বৰ ১২১৩: অৰ্থ, তাৎপৰ্য্য, প্ৰকাশ, ধন, যমজ শিখা আৰু প্ৰেম

আপোনাৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থাকি আপোনাৰ সুযোগ সীমিত কৰিব পাৰিবনে?

অনিশ্চয় নহয়। ইয়াৰ বাবে আপোনাৰ লক্ষ্যত উপনীত হোৱাৰ উপায় বিচাৰি উলিওৱাত অধিক সৃষ্টিশীল আৰু সম্পদশালী হোৱাৰ প্ৰয়োজন হ’ব পাৰে, কিন্তু ইয়াৰ ফলত অধিক পৰিপূৰ্ণ আৰু বহনক্ষম সুযোগো আহিব পাৰে।

নিজৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থকা আৰু তথাপিও জীৱনটো উপভোগ কৰাটো সম্ভৱনে?

একদম। নিজৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থকাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে সকলো উপভোগ ত্যাগ কৰা। ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাবোৰক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া আৰু অতিৰিক্ত খৰচ নকৰাকৈ জীৱনটো উপভোগ কৰাৰ উপায় বিচাৰি উলিওৱা।

আপোনাৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থাকিলে আপোনাৰ ভৱিষ্যত কেনেকৈ উপকৃত হ’ব পাৰে?

আপোনাৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থকাটোৱে আপোনাক জৰুৰীকালীন অৱস্থা, অৱসৰ, আৰু অন্যান্য দীৰ্ঘম্যাদী লক্ষ্যৰ বাবে ধন সঞ্চয় কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও ভৱিষ্যতে ঋণ আৰু আৰ্থিক মানসিক চাপৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সহায় কৰে।

আপোনাৰ সামৰ্থ্যৰ ভিতৰত জীয়াই থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰিবলৈ কেতিয়াবা বহু দেৰি হয়নে?

নাই, আৰম্ভ কৰিবলৈ কেতিয়াও দেৰি নহয়। ইয়াৰ বাবে কিছু সালসলনি আৰু ত্যাগৰ প্ৰয়োজন হ’ব পাৰে, কিন্তু আপোনাৰ বিত্তীয় নিয়ন্ত্ৰণ ল’বলৈ আৰু অধিক সুখী, অধিক পৰিপূৰ্ণ জীৱন যাপন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিবলৈ কেতিয়াও দেৰি নহয়।