Γνωρίστε 5 ακραίες αθλήτριες που δεν γνωρίζουν όρια
Πίνακας περιεχομένων
Αναρωτηθήκατε ποτέ τι ωθεί τους ακραίους αθλητές να ρισκάρουν τη ζωή τους για να αγωνιστούν... η ανεξήγητη γοητεία της μητέρας φύσης, η εύρεση γαλήνης στη στιγμή ή μια πανίσχυρη έκρηξη αδρεναλίνης; Η Sophie Everard ερευνά τη νοοτροπία πίσω από μερικές από τις κορυφαίες αθλήτριες του κόσμου που δεν γνωρίζουν όρια...
1. Η Μάγια Γκαμπέιρα "σερφάρει σε κύμα 73,5 μέτρων
Πολλοί από εμάς έχουν γοητευτεί και τρομοκρατηθεί από τις μαγευτικές εικόνες και τα βίντεο με τις κορυφαίες αθλήτριες του κόσμου να φτάνουν στο απόλυτο όριο στα αντίστοιχα αθλήματά τους.
Όταν η Βραζιλιάνα σέρφερ μεγάλων κυμάτων Μάγια Γκαμπέιρα πρόσφατα πανηγύρισε ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες για την εντυπωσιακή πτώση της σε ένα τεράστιο κύμα 73,5 ποδιών (για την κλίμακα, αυτό θα ξεπερνούσε το μέσο 5όροφο κτίριο) στο Ναζάρε της Πορτογαλίας, πολλοί από εμάς αγκομαχούσαμε, συγκλονισμένοι από το απίστευτο κατόρθωμα της Μάγια. Ως σέρφερ ο ίδιος, ακόμα και η ιδέα του να κοιτάζω ένα κύμα αυτού του μεγέθους προκαλεί ρίγη.στη σπονδυλική μου στήλη.
Είναι σχεδόν αδιανόητο να φανταστεί κανείς όχι μόνο τη σωματική ικανότητα, αλλά και την ψυχική και συναισθηματική δύναμη και προετοιμασία που απαιτείται για την αντιμετώπιση ενός κολοσσιαίου γίγαντα αυτής της κλίμακας.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν θα βιώσουμε ποτέ την άγρια εμπειρία του snowboarding από μια τεράστια βουνοκορφή, της κατάδυσης στα βαθύτερα βάθη των θαυμαστών ωκεάνιων υδάτων μας με μια ανάσα ή της αναρρίχησης σε μια κάθετη απόκρημνη πλαγιά.
Πάντα με ενδιέφερε όχι μόνο η ψυχοσύνθεση των αθλητών που τους οδηγεί σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, η νοοτροπία που τους τροφοδοτεί και τους ωθεί, αλλά και το πώς αισθάνονται ακριβώς αυτές τις στιγμές.
2. Marion Haerty - Snowboarder για τη "γοητεία της μητέρας φύσης
Η τρεις φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Snowboard Free ride Marion Haerty, εξηγεί ότι η μεθυστική γοητεία και η ομορφιά των βουνών είναι αυτό που την τραβάει στα όριά της πάνω στο snowboard:
"Μου προκαλεί συναισθήματα, ανατριχίλα, όταν κοιτάζω το βουνό".
Δείτε επίσης: Νοέμβριος Γενέθλιες πέτρεςΗ απόκοσμη ομορφιά του εκπληκτικού καμβά της φύσης στα χιονισμένα βουνά είναι μια συνεχής έλξη για τον Haerty, αθλητή που χρηματοδοτείται από την The North Face. "Ξέρω γιατί προπονούμαι κάθε μέρα όταν στέκομαι μπροστά σε αυτές τις ομορφιές.
Μεταφέρομαι σε έναν διαφορετικό κόσμο όταν συζητώ με τη Haerty για την καλλιτεχνική αίσθηση του να χαράζεις μια γραμμή σε ένα τεράστιο βουνό. "Είναι σαν να ζωγραφίζω με ένα στυλό. Το στυλό μου είναι το snowboard μου και επιλέγω τη γραμμή μου στο χιόνι", λέει.
Η έλξη της πλήρους εμβάπτισης στην ύπαιθρο και τη φύση στην πιο αγνή της μορφή φαίνεται να παίζει τεράστιο ρόλο στην έλξη αυτών των γυναικών να φτάσουν στα όριά τους. Πρόκειται για μια απόκοσμη απορρόφηση στα πιο ακραία περιβάλλοντα της γης, την οποία τόσο λίγοι από εμάς βιώνουν σε αυτή την κλίμακα.
Θα μπορούσαμε συνήθως να περιμένουμε από τους κορυφαίους αθλητές του κόσμου να τροφοδοτούνται από την αδρεναλίνη, η φράση "adrenaline junkie" είναι κοινώς διαδεδομένη. "Ναι, νιώθω αδρεναλίνη, αλλά νιώθω γαλήνη εκείνες τις στιγμές... είμαι μόνο εγώ και το βουνό. Νιώθω ελευθερία", εκφράζει η Haerty. Μπορεί κανείς σχεδόν να φανταστεί το κύμα ενέργειας, την αδρεναλίνη και την κίνηση που οδηγεί σε ένα κρίσιμο σημείο, και όπως περιγράφει η Haerty, στηνπραγματικών δευτερολέπτων της εκτέλεσης ενός κόλπου, υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση γαλήνης που συνοδεύει αυτό.
Hanli Prinsloo - Ελεύθερος δύτης για την "εύρεση ειρήνης
Η πρωταθλήτρια της ελεύθερης κατάδυσης, συντηρήτρια και αθλήτρια του Finisterre Hanli Prinsloo εξηγεί: "Για μένα, όλα έχουν να κάνουν με τη σύνδεσή μας με τη φύση και τον ωκεανό. Εξερευνούμε τη δική μας εγγενή αντίδραση κατάδυσης των θηλαστικών - υπενθυμίζοντας ότι είμαστε μέρος της φύσης, όχι απλώς θεατές ή επισκέπτες". Στην ελεύθερη κατάδυση, οι αθλητές αξιοποιούν μια σπάνια χρησιμοποιούμενη ανθρώπινη ικανότητα, την αντίδραση κατάδυσης των θηλαστικών (γνωστή και ως "καταδυτική αντίδραση").αντανακλαστικό").
Όλα τα θηλαστικά έχουν το αντανακλαστικό της κατάδυσης, το οποίο είναι η φυσιολογική αντίδραση του σώματος στην κατάδυση σε κρύο νερό και περιλαμβάνει την επιλεκτική διακοπή λειτουργίας τμημάτων του σώματος προκειμένου να εξοικονομήσει ενέργεια για την επιβίωση - επιτρέποντας μεγάλες αναπνοές. Ο Hanli και οι ελεύθεροι δύτες χρησιμοποιούν το αντανακλαστικό της κατάδυσης του σώματος, ενώ ο Hanli προσθέτει ότι "μόλις νιώσουμε αυτή τη σύνδεση, κάθε κατάδυση στη θάλασσα έχει την αίσθηση ότι επιστρέφουμε σπίτι".
Είναι τόσο ισχυρή η σύνδεση της φύσης με τις δικές μας έμφυτες ικανότητες, που φαίνεται, σύμφωνα με τον Hanli, ότι είμαστε εμείς οι άνθρωποι στο πιο φυσικό μας περιβάλλον, που χρησιμοποιούμε το σώμα και τις ικανότητές μας στο έπακρο, επιτρέποντας μια ισχυρή σύνδεση και εμπειρία.
Η αγάπη της Prinsloo για το νερό σήμαινε ότι "η ελεύθερη κατάδυση για μένα ξεκίνησε ως μια γοητεία με το σώμα μου στο νερό. Πόσο βαθιά μπορώ να πάω; Πόσο καιρό; Και γιατί; Ήταν μεθυστικό να βλέπω πώς η ικανότητά μου αυξανόταν και το αδύνατο γινόταν προσιτό και διασκεδαστικό. Μόλις άρχισα να πηγαίνω βαθύτερα, βρήκα μια τόσο μοναδική αίσθηση γαλήνης κάτω από το νερό, που αυτό από μόνο του έγινε η έλξη, περισσότερο από τα μέτρα, τα δευτερόλεπτα και τα λεπτά".
Προετοιμασία για τη βαθιά κατάδυση
Η Prinsloo περιγράφει την προετοιμασία για μια βαθιά κατάδυση ως συχνά "μέρες, ακόμα και εβδομάδες" για να μάθει να επιβραδύνει τις σκέψεις της και να είναι παρούσα. "Λίγο πριν από μια βαθιά κατάδυση, δουλεύω για να προετοιμαστώ διανοητικά και σωματικά. Διατάσεις πνευμόνων, βαθιές αναπνοές και επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού. Καθώς η σωματική προετοιμασία εγκαθίσταται στο σώμα, η νοητική κατάσταση αρχίζει να προσαρμόζεται. Οι πιο αργές σκέψεις, το να είσαι παρούσα στηνΚαι όλα αυτά πριν καν μπεις στο νερό! Μόλις μπεις στο νερό, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μην αποσπάσαι ή να μην ταλαιπωρείσαι.
Συνεχίζοντας τις βαθιές αναπνοές και τις αργές, σταθερές απλές σκέψεις... Ενώ επιβραδύνουμε τις σκέψεις, τους καρδιακούς παλμούς και σε ένα βαθμό το χρόνο, είναι απαραίτητο να παραμείνουμε πολύ συνειδητοί, να παρακολουθούμε και να ακούμε τι συμβαίνει στο σώμα. Είμαι έτοιμος σήμερα για ένα προσωπικό ρεκόρ; Να πέσω στον πάτο του σχοινιού ή να γυρίσω νωρίς; Και ούτω καθεξής. Είναι μια λεπτή ισορροπία κατά τη διάρκεια μιας βαθιάς κατάδυσης να είμαστε πολύ χαλαροί και σεευκολία, παραμένοντας ταπεινός και ακούγοντας πού βρίσκεται το σώμα και τι χρειάζεται".
Διανοητική εστίαση
Είναι συναρπαστικό να ανακαλύπτεις πώς οι κορυφαίοι αθλητές του κόσμου προσεγγίζουν τις συχνά ηράκλειες - φαινομενικά (καλά, για τους κοινούς θνητούς όπως εγώ) - προσπάθειές τους. Η πνευματική εστίαση και η ισορροπία είναι σαφώς συνυφασμένες βαθιά, και δεν είναι απλά μια υπόθεση σωματικής δύναμης. Όπως λέει ο Prinsloo "η ελεύθερη κατάδυση είναι μια από εκείνες τις δραστηριότητες που αρχικά φαίνεται σαν μια καθαρά σωματική εμπειρία... Αλλά καθώς περνάς περισσότερο χρόνο κάτω από το νερόκαι αρχίσετε να βουτάτε βαθύτερα, το φυσικό γίνεται δευτερεύον και γίνεται σε μεγάλο βαθμό νοητική-συναισθηματική εμπειρία.
Το ξεπέρασμα της ανάγκης για αναπνοή απαιτεί σε βάθος προπόνηση ψυχικής δύναμης σε συνδυασμό με μια υγιή δόση ταπεινοφροσύνης. Μπορεί κάποιος να είναι σωματικά στην καλύτερη κατάσταση για κατάδυση και να εξακολουθεί να προσκρούει σε ανεξήγητα εμπόδια στο βάθος. Εδώ, η προπόνηση ψυχικής δύναμης μπαίνει στο παιχνίδι".
"Για μένα, ήταν πάντα να βρίσκω τη χαρά και τη σύνδεση και μετά να βλέπω πώς ανοίγεται ο ωκεανός μπροστά μου".
Caroline Ciavaldini - Ορειβάτης για το "χάσιμο σε μια στιγμή
Όταν συνδέεσαι με την πιο αγνή συχνότητα της Μητέρας Φύσης, φαίνεται ότι υπάρχει μια γαλήνη που συνοδεύει, παρά την ακραία φύση του περιβάλλοντος και του αθλήματος που εκτελείται. Αντίθετα, η 3 φορές εθνική πρωταθλήτρια Γαλλίας, αναρριχήτρια βράχου και ειδική στην αναρρίχηση εξωτερικού χώρου Caroline Ciavaldini, υποστηρίζει το αντίθετο. Εξηγεί.
"Η αναρρίχηση είναι το είδος του αθλήματος όπου πρέπει να σκέφτεσαι συνεχώς τα χέρια σου, τα πόδια σου, το σχοινί σου... και δεν αφήνει χώρο για σκέψη. Εξαφανίζεσαι μέσα στην κίνηση. Αυτό με έπιασε".
Η εκτέλεση αυτών των αθλημάτων φαίνεται να τοποθετεί δυναμικά την αθλήτρια σε μια στιγμή καθαρής ψυχικής ηρεμίας και γαλήνης, μέσω της απόλυτης παρουσίας στη στιγμή. Αποσυνδεδεμένη από την αισθητηριακή υπερφόρτωση του σύγχρονου κόσμου, η αναρρίχηση της επιτρέπει να ξεφύγει στην ηρεμία της υπαίθρου και της κίνησης.
Προετοιμασία, προετοιμασία, προετοιμασία
Εκεί που μερικές φορές θα μπορούσαμε να φανταστούμε τους πιο ακραίους αθλητές του κόσμου να ωθούνται προς τα εμπρός από την καθαρή, ανόθευτη αδρεναλίνη, στην πραγματικότητα υπάρχει μια σαφής, μακρά διαδικασία προετοιμασίας, και όχι μόνο σωματικής, που πηγαίνει στην τελική στιγμή της εκτέλεσης. Όπως εξηγεί ο Ciavaldini "τα πρώτα δέκα χρόνια της αναρρίχησής μου ήταν επικεντρωμένα στον ανταγωνισμό. Μου άρεσε να προπονούμαι, και μου άρεσαν ακόμη και οι άρσεις βαρών, αλλά τα περισσότεραπάνω απ' όλα μου άρεσε η πολυπλοκότητα της πνευματικής πρόκλησης. Όντως ξόδεψα μεγάλο μέρος της προσπάθειάς μου στη βελτίωση της πνευματικής μου συγκέντρωσης, από τη σοφρολογία μέχρι την κινησιολογία, την ψυχολογία, την ύπνωση, τον οραματισμό... Αυτό που πραγματικά μου αρέσει είναι να δημιουργείς ένα πλάνο όπου φέρνεις τόσο τις σωματικές όσο και τις πνευματικές σου ικανότητες στο μέγιστο την ημέρα D".
Οπτικοποίηση
Τα κλιπ της Ciavaldini που την απεικονίζουν να κρέμεται από επικίνδυνα βράχια θα προκαλούσαν τον τρόμο των περισσότερων, και η διαδικασία προετοιμασίας της μέσω της οπτικοποίησης είναι, όπως εξηγεί, κρίσιμη για τη μεθοδική της προσέγγιση στην ανάληψη μιας δύσκολης ανάβασης.
"Όλα έχουν να κάνουν με τον υπολογισμό και την προετοιμασία... Θα... οραματιστώ, θα φανταστώ πώς θα νιώσω όταν σκαρφαλώνω... Ο οραματισμός μου επιτρέπει να είμαι έτοιμος όχι μόνο για τις κινήσεις αλλά και για τις αισθήσεις και τα συναισθήματα. Τότε μόνο έρχεται η πιο σημαντική στιγμή της αναρρίχησης περιπέτειας: αυτή η στιγμή είναι στην πραγματικότητα στο πάτωμα και μόνο στο κεφάλι σου: είναι η στιγμή που έχεις όλες τις πληροφορίες και έχειςαποφασίζεις αν θα δεσμευτείς ή όχι... κανονικά, αν έχεις κάνει τα πάντα σωστά, εξαφανίζεσαι μέσα στις κινήσεις, δεν σκέφτεσαι τον κίνδυνο, μέχρι να φτάσεις στην κορυφή, να βγεις από τη φούσκα σου και να συνειδητοποιήσεις ότι έκανες τη διαδρομή σου!"
Εκτίμηση κινδύνου
Θα ήταν εύκολο να εξισώσει κανείς αυτά τα αθλήματα και τους αθλητές με τεράστιες ποσότητες ανάληψης ρίσκου. Ο Ciavaldini εκφράζει πως "στην πραγματικότητα δεν είμαι μεγάλος ριψοκίνδυνος. Σίγουρα, μπορεί να κάνω πράγματα που κάποιοι άνθρωποι μπορεί να θεωρούν επικίνδυνα, αλλά η οδήγηση ενός αυτοκινήτου μπορεί να είναι εξαιρετικά επικίνδυνη... Έτσι, για μένα, όλα έχουν να κάνουν με τη γνώση και την ταπεινότητα. Να μαθαίνω όσο περισσότερα μπορώ για αυτό που πρόκειται να επιχειρήσω και να μαθαίνω από εκείνους που γνωρίζουν πολύ περισσότερα από ό,τιΕγώ το κάνω".
Και συνεχίζει: "Ποτέ δεν επιλέγω τρελά επικίνδυνες διαδρομές. Αυτό θα ήταν αυτοκτονικό και ανεύθυνο τώρα που είμαι μητέρα. Αλλά φυσικά, οι διαδρομές που με κάνουν να ονειρεύομαι δεν είναι ακίνδυνες... Αλλά πιστεύω ότι ελέγχω το ρίσκο... Προσπαθώ συνεχώς να απαντώ στο ερώτημα: αξίζει τον κόπο;".
Και συνεχίζει: "Θα μπορούσε να πει κανείς: "Πώς θα μπορούσε να αξίζει η ιδέα να πας στο θάνατό σου;"... Η απάντησή μου είναι ότι η ζωή έχει να κάνει με το θάνατο. Όλοι πρέπει να παίρνουμε ένα ρίσκο, σε κάθε ανάσα που παίρνουμε... Αλλά αν λίγο περισσότερο ρίσκο σου επιτρέπει να απολαμβάνεις τη ζωή πολύ περισσότερο... τότε αξίζει τον κόπο. Η κοινωνία μας λέει να στοχεύουμε στο να ζήσουμε μέχρι τα 80 μας χρόνια, ό,τι κι αν γίνει... Αλλά αν αυτό είναι άδειο από χαρές, συναισθήματα,ανακαλύψεις... γιατί; Έτσι, δεν νομίζω ότι κάνω διαδρομές που θα μπορούσαν να με φέρουν πέρα από τα όριά μου, επιλέγω διαδρομές όπου έχω τον έλεγχο και η μέθοδός μου είναι να επικεντρώνομαι αποκλειστικά σε αυτά που έχουν σημασία: πώς να σκαρφαλώνω πιο αποτελεσματικά.
Εκεί δεν υπάρχει χώρος για ένα συναίσθημα όπως ο φόβος ή ακόμα και η υπερηφάνεια, οπότε αν νιώσω ανησυχία πριν από τη διαδρομή, θα αφιερώσω χρόνο για να εξερευνήσω γιατί νιώθω έτσι, να κατανοήσω το συναίσθημά μου, και με αυτή τη διαδικασία, γίνομαι ικανός να τακτοποιήσω το συναίσθημά μου σε ένα κουτί και να κλείσω το κουτί. Και τότε μπορώ να σκαρφαλώσω. Αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη, καθώς δεν έχει κανείς την πολυτέλεια να καταληφθεί ξαφνικά από φόβο σε μια κρίσιμη στιγμή. Αυτό θα ήτανείναι εξαιρετικά επικίνδυνο".
Δείτε επίσης: Αριθμός Αγγέλου 1000: Σημασία, Σημασία, Εκδήλωση, Χρήματα, Δίδυμη Φλόγα και ΑγάπηMichelle des Bouillons - σέρφερ μεγάλων κυμάτων στην αδρεναλίνη
Η γαλλοβραζιλιάνικη σέρφερ μεγάλων κυμάτων Michelle des Bouillons, εξηγεί την παρουσία της αδρεναλίνης σε αυτές τις στιγμές: "είναι μια έκρηξη αδρεναλίνης που τελειώνει μόνο στο τέλος του κύματος, όταν βλέπω ήδη τα τζετ σκι να έρχονται να με σώσουν και τότε μπορούμε να γιορτάσουμε!
Τις περισσότερες φορές είμαι ήδη πολύ νευρικός όταν κρατιέμαι ακόμα από το σχοινί... όταν τελειώνει το κύμα και όλα πήγαν καλά και όλα ήταν όμορφα. Είναι μια τεράστια έκρηξη αδρεναλίνης και νιώθω μεγάλη ευτυχία στην καρδιά μου. Είναι ένα μείγμα φόβου, ακραίας αδρεναλίνης και ικανοποίησης".
Η αυτοπεποίθηση που απαιτείται για να πάρετε μεγάλα κύματα
Η Michelle des Bouillons περιγράφει την αυτοπεποίθηση που απαιτείται για την αντιμετώπιση των μεγάλων κυμάτων: "(πρέπει) να έχεις μεγάλη αυτοπεποίθηση μέσα στα γιγαντιαία κύματα, πρέπει να είμαστε σε τέλεια πνευματική και σωματική κατάσταση ταυτόχρονα. Αυτά τα δύο παίζουν μαζί και είναι το κλειδί του παιχνιδιού".
Αξιοποιώντας τη νοητική τους δύναμη, οι γυναίκες αυτές είναι σε θέση να βιώσουν την ωμή και ισχυρή ομορφιά της φύσης και τη δική τους εγκεφαλική δύναμη σε ισχυρή κλίμακα.
Μια αγάπη που δεν τελειώνει ποτέ
Η συζήτηση με αυτές τις γυναίκες μου έδωσε μια βαθύτερη κατανόηση για τα πιο άπιαστα μέρη της γης που τόσο λίγοι από εμάς βιώνουν, και για το πώς είναι να βρίσκεσαι σε αυτές τις δυνατές στιγμές.
Πολλές από αυτές τις αθλήτριες συνεχίζουν να φτάνουν σε νέα όρια, η Prinsloo είναι 6 φορές κάτοχος παγκόσμιου ρεκόρ, και αναρωτιέμαι τι συνεχίζει να οδηγεί αυτές τις γυναίκες πιο κοντά στα όρια; Η Prinsloo το πιστοποιεί αυτό:
"Είναι η αγάπη μου για τον ωκεανό και την εξερεύνηση που με οδηγεί! Η βεβαιότητα ότι κάθε μέρα μέσα ή κάτω από το νερό θα είναι διαφορετική. Η πεποίθηση ότι οι πράξεις μας έχουν σημασία και η αφοσίωση στο πώς μπορώ να οδηγήσω σε θετική αλλαγή για τους ωκεανούς μας. Και πολύ απλά το αίσθημα της έλλειψης βαρύτητας κάτω από την επιφάνεια...".
Από τη Sophie Everard
Πάρτε την εβδομαδιαία σας δόση DOSE εδώ: ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ
